Metoda
PNF - Prorioceptive Neuromuscular Facilitation (torowanie
nerwowo-mięśniowe)
PNF
jest koncepcją posiadającą własną filozofię i zasady pracy z
pacjentem. Podstawowym celem terapii jest praca nad funkcją, której
chory potrzebuje. Siła mięśni, zakres ruchu - to, co jest ważne w
tradycyjnym postępowaniu terapeutycznym, jest tylko środkiem do
uzyskania celu jakim jest funkcja. Jakże często zapominamy o tym w
naszej codziennej praktyce. Koncepcja ta zaleca postrzeganie chorego
w sposób całościowy, wykorzystując do terapii silne i zdrowe
regiony ciała. Umożliwia to pełne wykorzystanie rezerw tkwiących
w organizmie, motywuje do dalszego działania, a co najważniejsze
zapewnia bezbolesną pracę, bez traumatyzujących psychicznie i
fizycznie doznań. Chory powinien być partnerem fizjoterapeuty,
określającym zakres i granice działania. To on ustala cele
terapii. Terapeuta ma w tym wypadku rolę doradczą. Dzięki takiemu
podejściu chory nawet z dużą dysfunkcją zachowuje dobrą
motywację i jest pozytywnie nastawiony do współpracy z
terapeutą.
Uczestnicząc w kursach tej Koncepcji mieliśmy okazję, wraz z naszymi pacjentami, doświadczyć jak szeroki jest zakres jej oddziaływań. Przekonaliśmy się, że nie s± to jedynie wzorce kończyn ćwiczone z oporem, ewentualnie połączone z jakąś techniką. PNF posiada również całą gamę działań umożliwiających terapię na macie, naukę chodu, ćwiczenia mięśni mimicznych, a także pracę nad takimi funkcjami jak oddychanie, żucie i połykanie.
Koncepcja ta powstała w 1946 roku w kalifornijskiej klinice w Valejo. To tam, niemiecki neurofizjolog - dr Herman Kabat wraz z fizjoterapeutką - Maggie Knott pracowali nad PNF. Przez następne lata wzrastało zainteresowanie Koncepcją, która do dziś doskonali się i przeobraża wykorzystując najnowsze osiągnięcia nauk medycznych. W niedługim czasie powstało Centrum Rehabilitacji Fundacji Kaisera (Kaiser Fundation Rehabilitation Center) stając się głównym ośrodkiem rozwoju tej Koncepcji.
W 1950 roku dr Zinn - dyrektor kliniki medycznej w szwajcarskim Bad Regaz rozpoczął nauczanie fizjoterapeutów PNF.
W roku 1973 zaprosił do współpracy Maggie Knott. W ten sposób odbyły się pierwsze kursy Koncepcji PNF, które stały się integralną częścią programów studiów dla fizjoterapeutów. W 1979 roku Sue Adler - najbliższy współpracownik Maggie, rozpoczęła prowadzenie kursów o średnim i wyższym poziomie zaawansowania. W 1981 roku poprowadziła pierwszy kurs dla instruktorów PNF.
W 1985 roku kilkunastu instruktorów PNF założyło Międzynarodową Grupę Instruktorów PNF (International PNF Instructor Group), która w 1997 roku przeobraziła się w Międzynarodowe Stowarzyszenie PNF (International PNF Associate - IPNFA)
z siedzibą w Bazylei.
W Polsce doskonalenie wiedzy o PNF możliwe jest od czerwca 1997 roku, kiedy to, dzięki współpracy Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii i niemieckiego Centralnego Związku Fizjoterapeutów (Zentral Verband Krankengymnasten - ZVK) odbył się w Warszawie pierwszy kurs podstawowy prowadzony przez IPNFA Senior instruktor Inge Berlin oraz IPNFA Advance Instruktor Bettinę Lang. Rok później odbył się, również w Warszawie, następny kurs podstawowy prowadzony przez IPNFA Senior Instructor Sue Adler.
W styczniu 1999 roku odbył się w Warszawie pierwszy kurs doskonalący, prowadzony przez IPNFA Advanced Instructor Marcela Grzebellusa, zakończony egzaminem i wręczeniem pierwszych w Polsce, licencjonowanych przez IPNFA, certyfikatów uprawniających do pracy z pacjentami w koncepcji PNF.
Uczestnicząc w kursach tej Koncepcji mieliśmy okazję, wraz z naszymi pacjentami, doświadczyć jak szeroki jest zakres jej oddziaływań. Przekonaliśmy się, że nie s± to jedynie wzorce kończyn ćwiczone z oporem, ewentualnie połączone z jakąś techniką. PNF posiada również całą gamę działań umożliwiających terapię na macie, naukę chodu, ćwiczenia mięśni mimicznych, a także pracę nad takimi funkcjami jak oddychanie, żucie i połykanie.
Koncepcja ta powstała w 1946 roku w kalifornijskiej klinice w Valejo. To tam, niemiecki neurofizjolog - dr Herman Kabat wraz z fizjoterapeutką - Maggie Knott pracowali nad PNF. Przez następne lata wzrastało zainteresowanie Koncepcją, która do dziś doskonali się i przeobraża wykorzystując najnowsze osiągnięcia nauk medycznych. W niedługim czasie powstało Centrum Rehabilitacji Fundacji Kaisera (Kaiser Fundation Rehabilitation Center) stając się głównym ośrodkiem rozwoju tej Koncepcji.
W 1950 roku dr Zinn - dyrektor kliniki medycznej w szwajcarskim Bad Regaz rozpoczął nauczanie fizjoterapeutów PNF.
W roku 1973 zaprosił do współpracy Maggie Knott. W ten sposób odbyły się pierwsze kursy Koncepcji PNF, które stały się integralną częścią programów studiów dla fizjoterapeutów. W 1979 roku Sue Adler - najbliższy współpracownik Maggie, rozpoczęła prowadzenie kursów o średnim i wyższym poziomie zaawansowania. W 1981 roku poprowadziła pierwszy kurs dla instruktorów PNF.
W 1985 roku kilkunastu instruktorów PNF założyło Międzynarodową Grupę Instruktorów PNF (International PNF Instructor Group), która w 1997 roku przeobraziła się w Międzynarodowe Stowarzyszenie PNF (International PNF Associate - IPNFA)
z siedzibą w Bazylei.
W Polsce doskonalenie wiedzy o PNF możliwe jest od czerwca 1997 roku, kiedy to, dzięki współpracy Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii i niemieckiego Centralnego Związku Fizjoterapeutów (Zentral Verband Krankengymnasten - ZVK) odbył się w Warszawie pierwszy kurs podstawowy prowadzony przez IPNFA Senior instruktor Inge Berlin oraz IPNFA Advance Instruktor Bettinę Lang. Rok później odbył się, również w Warszawie, następny kurs podstawowy prowadzony przez IPNFA Senior Instructor Sue Adler.
W styczniu 1999 roku odbył się w Warszawie pierwszy kurs doskonalący, prowadzony przez IPNFA Advanced Instructor Marcela Grzebellusa, zakończony egzaminem i wręczeniem pierwszych w Polsce, licencjonowanych przez IPNFA, certyfikatów uprawniających do pracy z pacjentami w koncepcji PNF.
System szkolenia w Polsce według IPNFA obejmuje:
1.
Kurs podstawowy - 100 godzin lekcyjnych
2. Kurs rozwijający (3A)
- 50 godzin lekcyjnych (kurs zakończony jest teoretycznym i
praktycznym egzaminem)
3. Kursy kliniczne w Koncepcji PNF
a.
PNF w ortopedii
b. PNF w neurologii
4. Kurs doskonalący (4A) -
50 godzin lekcyjnych
Pomiędzy każdym kursem wymagana jest
przynajmniej półroczna praca z pacjentami.