Kinezyterapia to leczenie ruchem. Inne określenia, to gimnastyka lecznicza lub ćwiczenia usprawniające. Stosowanie metod kinezyterapii umożliwia uzyskanie maksymalnej poprawy utraconej funkcji, ułatwia wystąpienie procesów kompensacji, zabezpiecza przed wykształceniem nieprawidłowych stereotypów ruchowych lub przywraca już utracone, przeciwdziała wtórnym zmianom w układzie kostno-mięśniowym w postaci ograniczeń ruchu, zapobiega powikłaniom w układzie krążenia i oddychania, które mogą wynikać z długotrwałego unieruchomienia.
Kinezyterapia najczęściej stosowana jest w schorzeniach i dysfunkcjach narządu ruchu, w zespołach bólowych kręgosłupa, po udarach mózgu, po zawale serca, w niektórych chorobach układu oddechowego, w chorobach reumatoidalnych, po zabiegach operacyjnych w jamie brzusznej, przed porodem. Kinezyterapia może być stosowana jako podstawowa i jedyna forma leczenia (np. w zachowawczym leczeniu wad postawy) lub jeżeli choroba wymaga leczenia operacyjnego, może być prowadzona zarówno w okresie przedoperacyjnym jak i po zabiegu. W większości, nawet drobnych urazów narządu ruchu, w których kinezyterapia nie jest podstawową formą leczenia, powinno się ją zastosować po zakończeniu leczenia podstawowego lub równolegle z nim. Kinezyterapię często łączy się z innymi formami leczenia w tym metodami fizjoterapii w celu zwiększenia efektu terapeutycznego.
W
ramach zabiegów kinezyterapii w gabinecie REH-MAR oferuję:
-
ćwiczenia bierne,
- ćwiczenia czynno-bierne,
- ćwiczenia
czynne,
- ćwiczenia izometryczne,
- ćwiczenia
synergistyczne,
- ćwiczenia indywidualne
- metody
kinezyterapeutyczne
SYSTEMATYKA
KINEZYTERAPII
Kinezyterapia o działaniu
miejscowym
- obejmuje wszystkie działania lecznicze i środki
pomocnicze, które dotyczą narządu w
którym umiejscowione jest
schorzenie
-stwarza możliwie najszybszy powrót
do stanu poprzedzającego chorobę
- zmierza do wytwarzania mechanizmów kompensacji
miejscowej, szczególnie w sytuacjach
gdy nie ma możliwości
osiągnięcia stanu poprzedzającego chorobę
-
stałe wskaźniki fizjologiczne tj.: tętno, ciśnienie, rytm
oddechowy nie powinny ulec zmianie
- nie oddziałuje na
wydolność ogólnoustrojową
- może być stosowana nawet u
pacjentów w stanach ciężkich
- jest silnie związana z:
fizykoterapią, farmakologią, balneologią czy masażem
do
kinezyterapii o działaniu miejscowym zaliczamy następujące rodzaje
ćwiczeń:
- ćwiczenia bierne
-
ćwiczenia czynno-bierne
- ćwiczenia samowspomagane
-
ćwiczenia czynne w odciążeniu
- ćwiczenia czynne wolne
-
ćwiczenia czynne z oporem
- ćwiczenia prowadzone
- inne formy
ćwiczeń i oddziaływań:
- ćwiczenia redresyjne
-
ćwiczenia synergistyczne
- ćwiczenia oddechowe
- ćwiczenia
relaksacyjne
- ćwiczenia czynności samoobsługowych
-
ćwiczenia w odciążeniu z oporem
- ćwiczenia sterowane
-
pionizacja i nauka chodu
- ćwiczenia manualne
Kinezyterapia o
działaniu ogólnym
-opiera się na
zdrowych, nie objętych procesem patologicznym częściach ciała
-
jej zadaniem jest powrót co najmniej do stanu sprzed zachorowania,
lub uzyskanie
kompensacyjnych przyrostów wszystkich składowych
sprawności ogólnej co decyduje o
wynikach kinezyterapii
-
chodzi o poprawę siły mięśniowej i wytrzymałości dzięki
wysiłkom o charakterze ogólnym
- zajęcia prowadzi się grupowo
w zespołach jednolitych pod względem jednostki chorobowej,
wydolności ogólnej, wieku i płci
do
kinezyterapii o działaniu ogólnym zaliczamy następujące rodzaje
ćwiczeń:
1.
ćwiczenia ogólnousprawniające / ogólnokondycyjne
2. ćwiczenia
gimnstyki porannej
3. ćwiczenia w wodzie
4. sport inwalidów